نام علمی : salvia mirzayanii نام فارسی: مور تلخ - مریم گلی کارواندری
نام محلی : مرو تهر marve tahr
گیاه مورتلخ از خانواده نعناعیان، گیاهی پایا، بوته ای، به ارتفاع 40- 20 سانتیمتر است ساقه متعدد، بسیار منشعب و در انتها دارای برگهای متراكم پوشیده ازكركها و غده های متراكم، می باشد.دارای برگهای فراوان، متقابل یا دسته ای در سطح پشتی پوشیده از كرك های پشمی سفید، در رو پوشیده از كرك های پشم مانند متراكم و سبز مایل به خاكستری است .گل آبی مایل به سفید یا آبی متمایل به بنفش می باشد.
خواص دارویی:
از برگ گیاه مورتلخ جهت درمان ناراحتیهای گوارشی چون سنگینی و سوزش معده، اسهال ،استفراغ و مسمومیت ، رفع شكم درد، دل درد و كاهش چربی و قند خون ، رفع درد مفاصل و استخوان درد، سردرد، التیام زخم و عقرب گزیدگی استفاده می شود.
ریخت شناسی: گیاهی بوتهای و دارای ساقههای متعدد، نازک، سخت و بسیار منشعب بوده، به ارتفاع 40 تا 80 سانتیمتر، گردینهپوش، سبز متمایل به سفید و معطر است. برگ آن کوتاه دارای دمبرگ کوتاه، مدور یا بیضی شکل با طول و عرض 7-5 میلیمتر، در قاعده مقطع تا تقریباً قلبی شکل و در انتها مدور و نوکچهدار است. گلهای آن سفید و کوچک گویچهای، بسیار متراکم و واقع در گل آذینهای باریک تسبیح مانند، ساده و براکتههای پهن دراز است. کاسۀ گل غشائی کوتاه به طول 2 میلیمتر، 5 پهلو و در زاویهها مژکدار، دارای دندانههای مثلثی کوتاه میباشد. پرچمها 4 عدد و دو به دو مساوی است. جام گل سفید و اندکی طویلتر از کاسۀ گل میباشد .
نام فارسی : آنغوزه - آنفوزه - انفوزه- اشتلغاز - آنقوزه
نام محلی : انگزه Engezah
نام علمی : Ferula assa-foetida
آنفوزه یا آنغوزه گیاهی است علفی چند ساله، ریشه ی آن کمی ضخیم و گوشتی، برگهای آن بسیار بریده و غباری ، ساقه آن مجوف و گوشتی و بلندی آن تا ۲ متر می باشد. گلهای آن به رنگ زرد و به گروه چتر مانند در انتهای ساقه ظاهر می شود.آنفوزه در چند سال اولیه سن خود ساقه ی قابل رویتی ندارد و برگهای آن گسترده روی زمین است که در مراتع به نام « کماه » و « انگزاکماه» چوپانان می شناسند و مورد توجه و علاقه ی گوسفندان است. دام را چاق می کند ولی گوشت گوسفند کمی بدبو می شود . میوۀ آنفوزه دارای دو تخم به رنگ قهوه ایی تیره و سیاه ، بیضی کمی پهن و بسیار بدبو می باشد. از ریشۀ این گیاه یا قسمت پایین ساقه و یقه ی گیاه با تیغ زدن یا قطع در ناحیه یقه دراواخر بهار، شیرۀ بسیار متعفنی در طول تابستان خارج می شود که درمجاورت هوا به تدریج سفت می شود که همان آنغوزه است. آنفوزه در اراضی بائر و خشک و آهکی مناطق گرم آسیا می روید. بومی استپهای ایران و افغانستان است.
اینجانب قاسم مهدویان دوستدار طبیعت و محیط زیست خوشحالم حاصل سالها پژوهش و تحقیق خود را در زمینه پوشش گیاهی و جانوری منطقه لارستان را در اختیار علاقه مندان محیط زیست قرار می دهم.
اینستگرام : tabiat_larestan
آمار کلي سايت
آمار مطالب کل مطالب : 31 کل نظرات : 1آمار کاربران افراد آنلاين : 1 تعداد اعضا : 0 آمار بازديد بازديد امروز : 25 بارديد ديروز : 30 ورودي امروز گوگل : 3 ورودي گوگل ديروز : 18 بازديد هفته : 25 بازديد ماه : 409 بازديد سال : 4,434 بازديد کلي : 83,666 اطلاعات شما آِ ي پي : 3.220.231.235 مرورگر : سيستم عامل :