طبیعت لارستان

نام علمی :  salvia mirzayanii
نام فارسی: مور تلخ - مریم گلی کارواندری

نام محلی : مرو تهر  marve tahr

نام فارسی : آویشن شیرازی

نام محلی:آبشن - اَوِشَه

نام علمی: Zataria multiflora

ریخت شناسی: گیاهی بوته‌ای و دارای ساقه‌های متعدد، نازک، سخت و بسیار منشعب بوده، به ارتفاع 40 تا 80 سانتیمتر، گردینه‌پوش، سبز متمایل به سفید و معطر است. برگ آن کوتاه دارای دمبرگ کوتاه، مدور یا بیضی شکل با طول و عرض 7-5 میلیمتر، در قاعده مقطع تا تقریباً قلبی شکل و در انتها مدور و نوکچه‌دار است. گلهای آن سفید و کوچک گویچه‌ای، بسیار متراکم و واقع در گل آذین‌های باریک تسبیح مانند، ساده و براکته‌های پهن دراز است. کاسۀ گل غشائی کوتاه به طول 2 میلیمتر، 5 پهلو و در زاویه‌ها مژکدار، دارای دندانه‌های مثلثی کوتاه می‌باشد. پرچم‌ها 4 عدد و دو به دو مساوی است. جام گل سفید و اندکی طویلتر از کاسۀ گل می‌باشد .

متن کامل و تصاویر بیشتر در ادامه مطلب . . .

نام فارسی : آنغوزه - آنفوزه - انفوزه- اشتلغاز - آنقوزه

نام محلی : انگزه Engezah

نام علمی : Ferula assa-foetida

آنفوزه یا آنغوزه گیاهی است علفی چند ساله، ریشه ی آن کمی ضخیم و گوشتی، برگهای آن بسیار بریده و غباری ، ساقه آن مجوف و گوشتی و بلندی آن تا ۲ متر می باشد. گلهای آن به رنگ زرد و به گروه چتر مانند در انتهای ساقه ظاهر می شود.آنفوزه در چند سال اولیه سن خود ساقه ی قابل رویتی ندارد و برگهای آن گسترده روی زمین است که در مراتع به نام « کماه » و « انگزاکماه» چوپانان می شناسند و مورد توجه و علاقه ی گوسفندان است. دام را چاق می کند ولی گوشت گوسفند کمی بدبو می شود . میوۀ آنفوزه دارای دو تخم به رنگ قهوه ایی تیره و سیاه ، بیضی کمی پهن و بسیار بدبو می باشد. از ریشۀ این گیاه یا قسمت پایین ساقه و یقه ی گیاه با تیغ زدن یا قطع در ناحیه یقه دراواخر بهار، شیرۀ بسیار متعفنی در طول تابستان خارج می شود که درمجاورت هوا به تدریج سفت می شود که همان  آنغوزه  است. آنفوزه در اراضی بائر و خشک و آهکی مناطق گرم آسیا می روید. بومی استپهای ایران و افغانستان است.

متن کامل و تصاویر بیشتر در ادامه مطلب . . .